سبد سفارش شما خالی است!

در این مجموعه، ضمن بیان مختصری از زندگی "فدریکو گارسیا لورکا" ـ شاعر اسپانیایی معاصر ـ اشعاری از وی به دو زبان فارسی و اسپانیایی به چاپ رسیده است. به تصریح مترجم: "سایه و ماه و مرگ سه مضمون همیشگی در شعرای لورکاست که بارها تکرار می‌شود، گویی که او همواره در سایه‌ی ماه و مرگ می‌زیسته است.. لورکا شاعر عشق است در زندگی، شاعری تشنه‌ی عطر و خنده، تشنه‌ی ترانه‌های نو؛ و شعرش سرشار از شور زندگی. آن‌جا نیز که اندوهی آمیخته با هراسی ناشناس در شعرش احساس می‌شود و تلخی مرگ کودکی خردسال را در نیمروز به تصویر می‌کشد، نشان می‌دهد که چه‌سان به زندگی دلبسته است و چقدر از عجوز مرگ بیزار". افزون بر این، ترجمه‌ی دو گفت‌وگو از لورکا در کتاب درج گردیده است؛ نخست بخشی از گفت و گویی که فلیپه مورالس در آوریل سال 1936 میلادی با لورکا درباره‌ی شعر و تئاتر انجام داد و سرانجام واپسین گفت و گوی لورکا که دو ماه پس از مرگش در روزنامه‌ی ال سول منتشر شد و موضوع آن، هنر و شعر، خوشبختی، درک این جهان و دریافت آن جهان بود؛ گفت و گویی که به مرگ وی منجر شد. در یکی از قطعات می‌خوانیم: ماه دندان می‌نماید/ چه پیر و غمگین پلک می‌زند!/ خشکیده است بستر جویبارها،/ سبزه در کشتزارها نمی‌روید/ خشک و خمیده‌اند درختان/ بی‌برگ و بی آشیان/ عجوز مرگ، چروکیده چهره و تکیده دست/ می‌گذرد از میان بید مجنون/ با همرهانی عجیب/....