جشن نیکوکاری
در نمایشنامهی حاضر، بخشی از تدارک و اصل مراسمی را میبینم که به منظور "نیکوکاری" در یک روستای انگلیسی به اجرا درمیآید. مضحکهی روی صحنه، به موازات رسواییهای مسخرهی بیرون، پیش میرود و تماشاگر در ذهن خویش، روند "کمدی" اثر را خلق کرده، از این طریق با تمام وجود به درگیری طنزآلود ماجرا میپیوندد. به زعم نویسندهی اثر، پیچیدگی روابط بین شخصیتها و افشای ناگزیر دوروییها و نادرستیها، همواره مضحکه آفرین است و هر چه بیشتر/ و موشکافانهتر بکاویم، گرهها فضاحتبارتر در هم میتند، تا سرانجام به بن بست میرسد.