سلوه الحزین و تحفه العلیل الشهیر بالدعوات
از متون ادعیه و اعمال مذهبی شیعه است که در سده ششم هجری نوشته شده و جزو مصادر بحارالانوار بوده و عده زیادی از عالمان شیعه بر محتوا و مضامین آن صحه گذاشتهاند. کتاب در 4 باب و هر باب در فصلهای مختلف با ذکر روایات و دستورالعملهایی اعمال روز و شب، اوقات مختلف و ادعیه مناسب هر مکان و زمان را از امامان شیعه نقل میکند. باب اول درباره نیایش و آداب آن، باب دوم درباره سلامتی و بهداشت، باب سوم درباره بیماری و درمان آن و باب چهارم درباره احوال مرگ است. در همه این ابواب با ذکر دعاها، نمازها و تسبیحات خاصی چگونگی درمان بیماری، آسان شدن مرگ و حفظ صحت و سلامتی را آموزش داده است.