سبد سفارش شما خالی است!

«نقب» یکی از واپسین داستان‌های ناتمام کافکاست. زمان نوشتن داستان، زمستان سال 1923 است. داستان در قالب تمثیل بیان شده و روایتی از زندگی جانوری بی‌نام است. او در آغاز شرحی از چگونگی ساختن نقب و شیوة زندگی و دغدغه‌های خاطر خود را به دست می‌دهد و هنگامی که کار نقب به پایان می‌رسد، راضی به نظر می‌رسد. اما زمانی که جانور از نقب بیرون می‌آید از ترک نقب (هرگز ندیدن نقب) بیش از هراس از دشمن متجاور می‌ترسد و ظاهرا علت آن عجز و پیری است. در این بخش، جانور دوباره به درون نقب بازمی‌گردد. ناامنی جانور از شنیدن صدایی ناشناخته فعلیت می‌یابد اگر در بخش ابتدایی داستان، خانه، امنیت و استقلال درون خانه مطرح است، بخش دوم داستان از حدوث خطر و درگیری عملی جانور خبر می‌دهد. از این بخش، زمان خواننده و راوی یکی می‌شود و صدای مزاحم و ناشناحته تم اصلی داستان می‌گردد. این صدا جانور را از خواب بیدار می‌کند. حال این صدا، صدای درون راوی است یا صدای ناشناختة دیگران، خدا و یا شیطان؟. کتاب حاضر به ترجمة داستان نقب از «فرانتس کافکا» و تفسیر این داستان اختصاص دارد.