سبد سفارش شما خالی است!

سی و هشتمین شمارگان از مجموعه‌ی حاضر با هدف ارتقای سطح کمی و کیفی هنر نمایش و تامین نیاز هنرمندان، دانش‌آموختگان و دوست‌داران این هنر در زمینه‌های فنی، دربردارنده‌ی نقدی است از "پیربرونل" ـ استاد دانشگاه سوربن ـ درباره‌ی تئاتر و همزادش، اثر "آنتونی آرتو". وی در بخشی از سخنان خود می‌گوید: "تئاتر شقاوت به خاطر این که نوعی روان‌پلایی است، نوعی درمان روح، اما درمانی خشونت‌بار با همانندسازی همراه است. همانندسازی هنرپیشه و تماشاگر و هم چنین نویسنده و تماشاگر، تئاتر شقاوت در سویه‌ی ادبی خود به نظر یک تئاتر ارسطویی است. تئوری تئاتر "ارتو" در این مورد کاملا با تئاتر غیر ارسطویی "برشت" فرق می‌کند، تئاتری که به روان‌پالایی، به عمل روان‌شناسانه‌ی ویژه‌ای که روان‌پالایی بر آن متکی است، معترض است، به همانندسازی تماشاگر و شخصیت‌های نمایشی که بازیگران، نقش آن‌ها را ایفا می‌کنند.