سبد سفارش شما خالی است!

شرح و تفسیر اسماء حسنای الهی از منظری قرآنی و روایی است. در این پژوهش ابتدا نگاهی به وجود «اسمای حسنی» در قرآن و روایات صورت گرفته آنگاه تفسیری از مفهوم این اسماء ارائه شده است. نگارنده اسماء حسنی را در نود و نه اسم منحصر نمیداند و با توجه به آیات قرآن، دعای عرفه و برخی از روایات معصومین (ع) به شرح اسمایی از خداوند متعال مانند الله، احد، اول، آخر، علی، اعلی، اکرم، باری، باطن، بدیع، بصیر، باسط، بر، باقی، باعث، تراب، جبار، جلیل، جواد، حسیب، حفیظ، حفی، حکیم، حق، حلیم، حمید، حی، خالق، خبیر، دیان، رحمن، رحیم، رزاق، رقیب، رب، سلام، سبوح، سمیع، شکور، شافی، صادق، طاهر، صمد، عدل و... میپردازد. وی از منظری لغوی، روایی و قرآنی به شرح معنای این اسماء اقدام نموده است.