سبد سفارش شما خالی است!

در بررسی چگونگی درک و ارزیابی از عدالت اجتماعی موجود در ایران، این نتیجه حاصل می‌شود که متغیر تحصیلات، مهم‌تر از جنسیت، سن و دیگر متغیرهای زمینه‌ای است. بدین لحاظ برنامه‌ریزان اجتماعی هنگام تصمیم‌گیری دربارة گسترش نظام آموزش و افزایش فارغ‌التحصیلان، باید برنامة مدونی هم برای جلب رضایت و جذب آنها در نظام اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی داشته باشند تا بدین‌ترتیب از گسترش حساس بی‌عدالتی جلوگیری به عمل آید. در این بررسی هم‌چنین بیکاران بیش‌تر از گروه‌های اجتماعی دیگر احساس بی‌عدالتی کرده و به شرایط موجود بدبین هستند. بنابراین، افزون بر توجه به وضعیت نابسامان آموزشی، اهتمام به کاهش بیکاری به منظور افزایش احساس عدالت و ارزیابی مثبت از توزیع منابع بسیار حیاتی است. پژوهش حاضر به موضوع درک ایرانیان از عدالت اختصاص دارد و به همراه یافته‌ها و پیشنهاداتی دربارة آن به چاپ رسیده است.