سبد سفارش شما خالی است!

در این کتاب، نظریه‌های «ویلیام آستون» دربارة تجربة دینی تحلیل و تفسیر شده است. قول به اصالت تجربة دینی را می‌توان واکنشی دین‌دارانه به نقد دین در دورة مدرن دانست؛ ‌چرا که این رویکرد می‌کوشد به معیارهای معرفتی مدرنیته و در صدر آن‌ها محوریت تجربه وفادار بماند. در پژوهش حاضر، تلاش شده تا ضمن شرح برآمدن این جریان فکری مهم در آثار افرادی چون «شلایر ماخر» و «جیمز» یکی از مهم‌ترین صورت‌بندی‌های معاصر این رأی یعنی نظریة معرفت شناسنانة «آستون» نقد و بررسی شود. محقّق در این راستا پس از ارزیابی نقدهای فیلسوفان تحلیل در جست‌وجوی منظری جامع به «هرمنوتیک هایدگری» روی آورده و سعی می‌کند ثابت نماید که تلقّی هرمنوتیکی از تجربة دینی، تبیین بهتری از تنوّع و تکثّر تجربه‌های دینی به دست می‌دهد.