سبد سفارش شما خالی است!

"ماکسیم گورکی" این نمایش‌نامه را در سال 1902 و با این قصد نوشت تا زندگی پوچ و نفرت‌انگیز لایه‌هایی از اجتماع خود را به تصویر بکشد. از این رو وی زندگی افراد پست و فرومایه‌ی اجتماع خود را ترسیم می‌کند و اشخاصی همچون میخاییل ایوانود، مالک خانه و دخمه‌ای را به صحنه می‌آورد که به اشخاص بی‌خانمان کرایه می‌دهد. در مقدمه‌ی کتاب تصریح شده است: "آن چه این نمایش‌نامه مرا بیش از هر چیز دیگری حایز اهمیت ساخته توصیف دقیق گورکی از راز و نیازها، امید و آرزوها، شیوه‌ی زندگی و خشم و یاس آدم‌های اعماق اجتماعی است، که همچون افرادی که در سطح اجتماعی زندگی می‌کنند از این که رویاهایشان به واقعیت می‌پیوندد یا نه در تردید و تزلزل‌‌اند".