سبد سفارش شما خالی است!

بوی بد دهان، بیماری شایعی است که شیوع آن در جامعه بیش از 50 درصد گزارش شده است. در 50 تا 90 درصد موارد، بوی بد دهان دارای منشا دهانی می‌باشد به همین دلیل نیاز به اندازه‌گیری دقیق هالتیوزیس جهت تشخیص قطعی و ارائة روش‌های درمانی بهتر است، این اندازه‌گیری به وسیلة تکنیک‌های مختلف همچون: «ارگانولپتیک» و مانیتور سولفیدی صورت می‌گیرد. در پژوهش حاضر، تلاش بر آن است تا مقایسة ارزیابی بوی بد دهان با استفاده از روش «ارگانولپتیک» ـ از طریق حس بویایی ـ و دستگاه «مانیتور سولفیدی» اثبات شود که «آیا مانیتور سولفیدی می‌تواند جایگزین روش ارگانولپتیک شود یا خیر؟» همچنین فایدة مانیتور در بیماری‌یابی «هالیتوزیس» در معاینة تعدادی از بیماران تعیین می‌شود.