سبد سفارش شما خالی است!

نمایش‌های تراژیک در انسان (بازیگر و تماشاگر) تاثیرات مطبوع و تسکین‌دهنده‌ای را ایجاد می‌نماید. امروزه در برخی از مراکز درمانی، بیماران روانی را به کارگردانان حرفه‌ای می‌سپارند تا آنان را به اجرای قطعات تئاتری و بازی روی صحنه وادارند. بازیگر یا همان بیمار روانی برای مدتی خویشتن را به جای قهرمان داستان می‌انگارد و همان انفعالات روحی قهرمان را در خود بازمی‌یابد و خود را از چنگال برخی از محرکات نفسانی آزاردهنده رها می‌سازد. در کتاب حاضر به علل روان‌شناسی مسالۀ مذکور در کنار سایر مسائل تئاتری پرداخته شده و به همراه آن نظرات و دیدگاه‌های روان‌شناسان مشهور آورده شده است. پیدایش تراژدی، کاتارسیس، پسیکودرام، شخصیت، و همذات‌پنداری موضوعات کتاب را تشکیل می‌دهد.