سبد سفارش شما خالی است!

آیت‌الله طالقانی(01286-1358 خورشیدی) یکی از چهره‌های برجستة انقلاب اسلامی است که هم در حوزة نظر و اندیشه و هم در عرصة عمل اجتماعی دارای سعة صدر و وسعت مشرب و اهل مدارا بود. به همین سبب، با جریان‌های گوناگون فکری و رهبران حرکت‌های سیاسی ـ مبارزاتی تعامل داشت و در آراء، آرمان‌ها و نگرش‌های آنان تامل می‌کرد. وی بدون تعصب و جزم‌اندیشی در عین پای‌بندی و ایمان استوار به شریعت اسلامی و مکتب فکری قرآن کریم، با صاحبان آراء و مکاتب فکری به گفت‌وگو می‌پرداخت. در پژوهش حاضر زندگی‌نامة سیاسی آیت‌الله طالقانی بررسی شده است و از این رو، به ناگزیر در کتاب بخش‌های عمده‌ای از تاریخ معاصر ایران نیز مرور شده است تا تاثیرپذیری این اندیشمند معاصر از محیط سیاسی ـ اجتماعی و تاثیرگذاری متقابل او بر فضای روزگارش تبیین شود. نقطة تمرکز نگارنده در کتاب از آغاز دهة 1340 تا زمان مرگ ایشان در 19 شهریور 1358 می‌باشد. به همین دلیل از 14 فصل کتاب تنها سه فصل نخست آن به دوران تکوین شخصیت علمی، سیاسی و فرهنگی آیت‌الله طالقانی اختصاص یافته است و از دهة 1340 فعالیت‌های ایشان در عرصه‌های گوناگون با اوج و شتاب ویژه‌ای همراه می‌شود و خود را در چهرة محاکمه، مجازات، زندان، تبعید و پیوند با مبارزان سیاسی می‌نمایاند که نتیجة کلی آن پیروزی انقلاب و براندازی رژیم پهلوی است.