سبد سفارش شما خالی است!

"معنویت" هم‌چون مذهب شامل جست‌وجوی معنا و هدف به شیوه‌ای است که با وجودی مقدس یا واقعیتی غایتی ارتباط پیدا می‌کند. دلایل خاصی وجود دارد که نشان می‌دهد چرا معنویت برای مردم و از جمله در میان متخصصان سلامت روان به بحثی داغ و جذاب تبدیل شده است. یک دلیل آن، پیر شدن نسل متعلق به انفجار جمعیت (در میانۀ سال‌های 1941 و 1964) و سوالات کلی و اساسی است که پیری در آن‌ها برمی‌انگیزد دلیل دیگر، افزایش بی‌سابقۀ ثروت و دارایی در دو دهۀ (1980 و 1990) است که نخست بسیاری از مردم را شاد می‌کرد اما پس از چندی موجب سرخوردگی شده بود و این ثروت و شادمانی آن‌ها را ارضا نمی‌کرد. یکی دیگر از دلایل، شناخت محدودیت‌های روان‌درمانی و درمان دارویی در کمک به مراجعان است. حتی زمانی که بهترین شیوه‌های درمانی مورد استفاده قرار می‌گیرد، بیماران هنوز به شدت از مشکلات خود رنج می‌برند. در نهایت این که متخصصان امر به شدت از نتایج تحقیقاتی که نشان‌دهندۀ ارتباط مثبت میان فعالیت مذهبی و سلامت روان می‌باشد متاثر بوده‌اند. در کتاب پیش رو، مولف بر آن بوده است تا تعریفی از معنویت و انواع آن و هم‌چنین ویژگی‌های مشترک و وجوه افتراق آن با مذهب مطرح کند. سپس به طرح موضوع سنجش معنویت و ابزارهای اندازه‌گیری آن پرداخته و در ادامه مسائل اخلاقی در معنویت و سلامت روانی را بررسی کرده است. هم‌چنین از مراقبه به منزلۀ یک ابزار درمانی و بخشایش به عنوان یک اصل مذهبی برای کاهش مشکلات روانی و ارتقای سطح بهزیستی افراد یاد می‌کند. در پایان نیز، "مداخلۀ درمانی هماهنگ با معنویت" را به عنوان روشی درمانی و پس از آن "گروه روانی ـ آموزش معنویت" را در مقام ابزاری آموزشی ـ درمانی معرفی می‌کند.