سبد سفارش شما خالی است!

داستان منظوم و عاشقانه عطار درباره عاشق شدن رابعه به بکتاش زندگی رابعه را با افسانه می‌آمیزد و سرآغازی برای سرودن و نوشتن‌های مکرر درباره زندگی او می‌شود. رابعه که به زینت عرب شهرت دارد فرزند کعب خضداری، حاکم بلخ، است. از کودکی مشق رزم و ادب می‌آموزد و همین ویژگی‌ها خیلی زود او را شهره می‌کند. چنان‌که مشهور است رابعه نخستین شاعر پارسی است، اما در گذر زمان چند بیت از او بیشتر به‌جای نمانده است. شیخ فریدالدین عطار نیشابوری و رضاقلی‌خان هدایت هر دو داستان عشق رابعه و بکتاش را به نظم کشیده‌اند؛ و بسیاری دیگر نیز در منابع مختلف به‌صورت مختصر به رابعه و شعرهایش اشاره‌کرده‌اند. در بخشی از این داستان می‌خوانیم: خواب با هیاهوی صبح از چشمان رابعه پرید. اتاق به نگاه دختر، پاره‌ای بود جدا از جهان. چنان‌که سرش در آب باشد و صدای بیرون را بشنود، اما درون آب دنیایی دیگر باشد. این اتاق تمام رابعه بود. قدری دیگر اما خواب از درون گوش‌هایش پر کشید و کم‌کم صدای رفت‌وآمد آدم‌ها را در راهروهای کاخ شنید. جنب‌وجوششان برای مراسمی به تخت نشست حارث به‌جای پدرش کعب، شنیده می‌شد.