شیخ شهابالدین یحیی سهروردی "شیخ اشراق"
سهروردی، یحییبنحبش، 549؟ - 587ق.
سهروردی تنها 38 سال قمری یا کمی بیشتر از 36 سال شمسی در جهان خاکی به سر برد و این خود امری بس عجیب است که در چنین مدتی کوتاه توانست بعدی نوین در جهانبینی مسلمین بگشاید و مکتب جدیدی در حکمت آغاز کند که سرّ حیات معنوی بسیاری از متفکران بزرگ شرق و مخصوصاً ایران را در آغوش خود نهفته بود. کتاب حاضر داستان گونهای است از تلاشهای نویسنده برای پژوهش دربارة سهروردی و زندگی وی که در خلال آنها به اندیشههای شیخ اشراق و شرح حال وی پرداخته شده است. برخی از عنوانهای مطالب کتاب عبارتاند از: شمس و شهاب؛ روزهای بهاری؛ کهکشان حکمت نوری؛ بازگشت به سهرورد؛ شنا در روخانه؛ استاد نظامیه سقای بازار؛ دو شهاب از سهرورد؛ گل سرخ و سهرورد؛ احوال کودکی؛ آواز پر جبرئیل؛ وسوسههای گریز؛ تعالیم عملی؛ مدرسه مراغه؛ لبریز از لطف خدا؛ مدرسه اصفهان و سست شدن پایههای اندیشه.