سبد سفارش شما خالی است!

سرچشمه تحولات مدرن در گرایش به جامعه برای شعر فارسی را می‌توان در پیوندی عمیق با تاریخ سلسله قاجار و پهلوی اول پنداشت. این پیوند با پادشاهی قاجار، واکنشی به تنگاهای اجتماعی و نقد سنت‌ها، همزمان با ظهور مشروطه‌خواهی به عنوان سرآغاز توسعه مدنی و سیاسی در ایران است. آثار ادیبان روشنفکر و تجددخواه عصر قاجار تحت تأثیر جریان‌های قوی تحول‌خواهی اجتماعی و اوضاع و شرایط حاکم، به عنوان تأثیرگذارترین روش نفوذ در جامعه وارد حوزه زندگی مردم شد و دغدغه‌های ایشان را به تصویر کشید. آنچه در کتاب حاضر مورد بررسی قرار گرفته، زمینه‌های جامعه‌گرایی در شعر امروز ایران است. نگارنده تلاش کرده تا از نگاهی جامعه‌شناسانه به شعر معاصر در ایران بپردازد.