پیر چنگی و دو داستان دیگر از دفتر اول مثنوی
مولوی، جلالالدین محمدبن محمد، 604 - 674ق. مثنوی - نقد و تفسیر / شعر فارسی - قرن 7ق. - تاریخ و نقد
کتاب حاضر، دربردارندة سه داستان از دفتر اول، جلاالدّین محمد بن محمد مولوی (604ـ672ق) است. عنوان داستانها عبارتند از «پیرچنگی»؛ «داستان نحوی و کشتیبان» و «عادت فرو بینیان» است. پیرچنگی، داستان مردی چنگنواز است که در دوران پیری کسی به ساز او اهمیت نمیدهد. او تنها و فقیر به گورستان میرود و برای اولین بار، در طی سالها که برای مردم چنگ مینواخت، برای خدا چنگ مینوازد و مزد خود را میگیرد و به بالاترین درجة انسانیت میرسد. در هر سه داستان حاضر، از دفتر اول مولوی، خلاصة داستان به نثر و شعر، به همراه تحلیل داستانها آورده شده است. در داستان پیرچنگی، علاوه بر موارد بالا، بحثی در تحلیل خواب در داستان نیز آمده است. کتاب، با هدف آشنایی مخاطب با آثار مولوی و بهرهمندی از حکمت نهفته در داستانهای مثنوی تهیه شده است.