سبد سفارش شما خالی است!

پژوهشی در مراحل و مراتب سیر و سلوک عرفانی و حقیقت توبه و مسایل اخلاقی مرتبط با آن است. در این پژوهش به بحث درباره لزوم توبه برای همه افراد و مراتب توبه و بازگشت به حقتعالی و درک حضور وی پرداخته شده و راههای رسیدن به حضور خداوند و تجلی اسمای حسنای الهی برای انسان بررسی گردیده است. نگارنده به مقامات و احوال روح و قلب انسان اشاره کرده و مدعی است که شخص عارف ابتدا باید از خیال و صور خیالیه منفصل گردد و سپس به مقتضای فطرت کم کم از عوالم مادی منقطع شده و به عوالم ملکوت راه یابد و برای این کار شرط اول و آخر، توبه واقعی از حالاتی است که وی را از فیض حضور و درک محضر الهی مانع شده است. وی همچنین به بحث درباره حقیقت عالم مثال (عالم برزخ) و عالم ذر و رابطه آنها با عوالم مادی و ملکوتی و سیر حرکت انسان در این عوالم پرداخته است.