آثار ایستای موافقتنامه تجارت ترجیحی کشورهای عضو D8 بر جریانات تجاری، درآمدهای دولت و رفاه در ایران
در این مطالعه، پس از بررسی مبانی نظری موجود در مباحث تجارت بینالملل در خصوص آثار ایجاد یک موافقتنامه ترجیحی تجاری منطقهای با استفاده از یک مدل تعادل جزئی تحت عنوان "اسمارت" اثرات ایجاد یک موافقتنامهی ترتیبات تجاری ترجیحی (PTA) بین اعضای D8 (ایران، ترکیه، پاکستان، بنگلادش، اندونزی، مالزی، مصر و نیجریه) بر جریانات تجاری، تراز بازرگانی، درآمد تعرفهای و همچنین رفاه در ایران مورد بررسی قرار گرفته است. این بررسی در قالب مفاهیم ایجاد تجارت و انحراف تجارت تحت دو سناریوی کاهش سراسری تعرفهای بین اعضای D8 به میزان 15 و 30 درصد انجام شده و نتایج آن در سطح کل به تفکیک گروههای کالایی در سطح کدهای دو و شش رقمی HS شبیهسازی شده است، همچنین اثرات انعقاد موافقتنامهی مزبور بر صادرات و واردات ایران به تفکیک مواد خام، کالاهای مصرفی، واسطهای و سرمایهای نیز مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است.