گریهی آرام = Silent cry
داستانهای ژاپنی - قرن 20م.
«گریة آرام» اثر «کنزا بورو اوئه» نویسندة معاصر ژاپنی و برندة جایزة نوبل ادبیات 1994 نمونهای از رمان مدرن است که جنبههای روانشناختی غنی و پرمحتوایی دارد. زمان در این رمان نامشخص است و مرزی میان حال، گذشته و آینده وجود ندارد. وقایع همگی بر حسب سیلان ذهن راوی بیان میشود. راوی رمان «میتسو» مردی است متاهل که یک کودک آسایشگاهی دارد. او دچار گمشدگی هویت شده و با روایت ماجراهای مختلفی زندگی پیچیدة انسانهای سردرگم در این مدرنیتة پرهیاهو را به تصویر میکشد.