سبد سفارش شما خالی است!

مجلد سوم و چهارم از مجموعه‌ی "قصه‌های شیرین مثنوی مولوی"، حاوی برخی از داستان‌های مثنوی است که با زبانی ساده بازنویسی گردیده است. شماری از این داستان‌ها بدین‌قرار است: سیب‌های گندیده و مار؛ دوستی موش و قورباغه‌ی آبی؛ زنده شدن استخوان‌های مرده؛ زاهد کوه‌نشین و درخت گلابی؛ دنبه را گربه برد؛ بخشند‌ه‌ای در بخارا؛ حکایت سه ماهی در آبگیر؛ حرف حق زیر لحاف؛ و موسی و شبان. برای مثال، "موسی و شبان"، روایت شبانی است که در حال مناجات با خدا، او را طوری خطاب می‌کند که گویی معشوق زمینی اوست، در این حال حضرت موسی (ع) به او برخورد کرده و سخنانش را کفرآمیز می‌خواند و از شبان می‌خواهد که به خاطر این سخنان به درگاه خداوند، توبه کند. اما همان لحظه از جانب خداوند، ندا می‌رسد که ای موسی حرف‌هایی که شبان در وصف ما می‌گوید، مدح و ثنایی است که از جانب ما پذیرفته است. هرکس با زبانی با ما سخن می‌گوید. شبان نیز این‌گونه با ما راز و نیاز می‌کند و در پذیرش دعای بنده، نیت‌ قلبی مهم است نه زبان ظاهری.